سر آغاز نامه عاشقانه با نام یارم می نویسم صادقانه.
از عشق می نویسم از صفایش ، از محبت می نویسم از وفایش ، از دلش می نویسم ، از نگاهش.
در همان لحظه اول که تو را دیدم عاشقت شدم، عاشق آن چهره ماهت شدم ، عاشق آن قلب تنهایت شدم.
عاشق حرفهای پر مهرت شدم، عاشق چشمهای زیبایت شدم.
در همان لحظه بیادماندنی دلم به دست و پایم افتاده بود که بیایم با تو دردو دل کنم . چیزی در دلم مانده و غوغا به پا کرده که موقع درد و دلهایم به تو خواهم گفت…!
می خواهم بگویم دوستت دارم، عاشقت هستم.
درهمان لحظه اول که تو را دیدم احساسی در دلم داشتم!
احساس می کردم چشمانت به من می گویند بیا باهم باشیم ، از هم بگوییم ، بادل باشیم.
چشمانت به من می گویند بیا و با عشق همسفر باش!
ای هستی ام ، ای یاورم ، ای دلدار زندگی ام زودتر بیا و در قلبم خانه کن. بیا و قلبم را آرام کن. بیا تا دلم خون نشده ، تا گل خونمون همش پرپر نشده! بیا سر قرارمان ، قرار هر روز و هر شبمان.
نامه ام را برایت بر روی بهترین کاغذ زندگی می نویسم با جنس اعلا.
اما نامت را بر روی دیواره سرخ قلبم تا ابد نگه خواهم داشت.

 
 
 
سرآغاز نامه عاشقانه ، با نام تو مینویسم صادقانه
 
 ای هم نفس من ... هم قفس من
 
از عشق مینویسم ، از محبت هایت
 
تا پای جان می نشینم چشم به راهت، ای همه بهانه
 
مینویسم یک کلام ، عاشقانه : دوستت دارم
 
یک نفس در این نامه ، بی بهانه فریاد می زنم
 
که تا آخرین نفس هم نفس تو هستم
 
 
 
می نویسم تا شاید اندکی بکاهد از اندوه بی پایان قلبم را
 
مینویسم این نامه عاشقانه را که بگویم همیشه به یاد ت هستم ، ای نازنین !
 
با قلمی از جنس محبت ، با احساسی به قشنگی عشق ، با یک دنیا حرفهای عاشقانه از قلب مهربان تو مینویسم
 
بی بهانه ، که بی نهایت تا قیامت دوستت دارم
 
اینک که از تو مینویسم ، برای تو مینویسم ، به یاد تو مینویسم... نامه از قطره های اشکم خیس خیس شده ، جای
 
قطره های اشکم مانده و چشمهایم بهانه گیر شده ... بهانه چشمهایت را دارد
 
دلتنگت هستم عزیزم ، دلتنگی را از جملاتی که برایت در نامه نوشته ام میتوان حس کرد ... نامه ام پر از بهانه
 
است ... ای تنها بهانه برای بودنم
 
سراسر نامه حس کن درد دل مرا ... چقدر تنهایم ... بی چشمهایت تنهایم
 
بهانه دستهایت را دارد این دستهایم
 
ای بهونه من
 
مواظب دلت باش ای بهترینم
 
دوستدارم عشق همیشگیم
 
 

بنام آفریننده ی لیلی و مجنون